هدف پژوهش حاضر، نشان دادن تعارض گرایش های خود انتقادی به عنوان اخلال گر همسانی درونی، و خودشناسی به عنوان تسهیل گر انسجام درونی با یکدیگر، و نقش دوگانه آنها در آسیب های روان شناختی بود. مبنای نظری این پژوهش، اصل هماهنگی غایت در نظریه همگونی غایی است. بدین منظور، پرسش نامه های خودشناسی انسجامی، سطوح خود انتقادی (خود انتقادی درونی و خود انتقادی مقایسه ای)، استرس ادراک شده، مشکلات بین شخصی و فهرست نشانه های هوپکینز روی 151 دانشجوی دانشگاه تهران اجرا شد. یافته های پژوهش نشان داد هر دو شکل خود انتقادی (درونی و مقایسه ای) با آسیب های شخصیتی و نشانه شناختی، ارتباط مثبت دارد، اما خودشناسی انسجامی با این آسیب ها ارتباطی معکوس داشت. تحلیل رگرسیون چند متغیره نیز نشان داد توان پیش بینی خودشناسی انسجامی در خصوص آسیب های شخصیتی و نشانه های آسیب شناختی بیش از استرس ادراک شده و خود انتقادی است. یافته های به دست آمده بر اساس نظریه همگونی غایی مورد بحث قرار گرفتند.

1هدف: پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی آموزش مهارت خود کنترلی مبتنی بر مدرسه بر  سرسختی و خودکار آمدی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول انجام شد.روش: این پژوهش از نوع مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر قم بود که 30 نفر از دانش آموزان یکی از مدارس ناحیه یک شهر قم  با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه 15نفری به صورت کاملا تصادفی دسته بندی شدند. دانش آموزان گروه آزمایش در 8 جلسه 80 دقیقه ای برنامه آموزش خود کنترلی مبتنی بر مدرسه شرکت کردند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. قبل و بعد از اجرای مداخله  و در مرحله پیگیری، هر دو گروه با استفاده از مقیاس سرسختی روانشناختی لانگ و گولت (2003)  و  مقیاس  خودکار آمدی کودک و نوجوان ((SEQ-C  مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss-22 و از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد.یافته ها:  نتایج نشان داد که آموزش مهارت خود کنترلی مبتنی بر مدرسه تاثیر معناداری بر افزایش سرسختی روانشناختی و خود کار آمدی دانش آموزان دارد (01/0 P<). .نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که آموزش مهارت خود کنترلی مبتنی بر مدرسه می تواند به عنوان مداخله ای موثر در افزایش سرسختی روانشناختی و  خود کار آمدی در دانش آموزان باشد

سبک شناسی در ادبیات، به مطالعۀ علمی سبک در آثار ادبی می پردازد. سبک، به مجموعۀ ویژگی های زبانی، ادبی و فکری تمایزبخش اطلاق می شود و سبک شخصی، به معنای سبک خاص یک شاعر یا نویسنده است که آثار او را از هر شاعر یا نویسندۀ دیگر، متمایز می سازد. این پژوهش، بر بررسی یکی از ویژگی های ادبی سبک شخصی سعدی، یعنی خودانتقادی که در حکایت پردازی های او متجلی شده است، متمرکز است و نمونه های آن را در بوستان و گلستان تشریح نموده است. در حوزۀ روایت گری و داستان پردازی، به نمونه های مختلفی برمی خوریم که سعدی در آن ها، خود را در جایگاه شخصیتی منفی قرار داده که دارای برخی معایب و کاستی ها است و با شماتت و سرزنش خود، گاه از جانب خویش و گاه از جانب شخصیتی دیگر، این کاستی ها و نقایص را به مخاطب یادآور می شود و او را از چنین عیوبی برحذر می دارد. افزون بر تبیین این موارد، تحلیل بازتاب های زبانی و کارکردهای فکری این ویژگی، از اهداف این پژوهش هستند. روش انجام پژوهش حاضر، با توجه به اقتضائات موضوع آن، توصیفی-تحلیلی است و یافته های آن نشان می دهند که خودانتقادی، با ایجاد همدلی میان مخاطب و شاعر یا نویسنده، پذیرش روایت و پیام های آن را تسهیل و تعمیق و تعداد مخاطبان را نیز افزایش می دهد. این پیامدهای مثبت، در مورد آثار داستانی سعدی، به روشنی حاصل شده اند.

خودارزشمندی به مثابه شاخص سازگاری روان شناختی و کارکرد مناسب اجتماعی تلقی می شود. هدف این پژوهش اثربخشی بسته ی درمانی خودارزشمندی بر نشخوارفکری و خودانتقادی زنان افسرده بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمام زنان 18 تا 50 سال افسرده شهر یزد بودند. نمونه شامل 30 نفر از زنان مبتلا به افسردگی بودند که به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند که برای هر یک از دو گروه پژوهش 15 نفر در نظر گرفته شد. ابزارهای پژوهش پرسشنامه ی نشخوارفکری نولن هوکسما و مارو (1991) و پرسشنامه ی خودانتقادی تامسون و زوراف (2004) بود. گروه آزمایش در هشت جلسه ی 90 دقیقه ای مداخله درمانی خودارزشمندی شرکت کردند. اما بیماران گروه کنترل هیچ مداخله ی درمانی دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار آماری SPSS23 استفاده شد. نتایج نشان داد، که بین میانگین نمرات نشخوار فکری در مرحله ی پیش آزمون، پس آزمون و مرحله ی پیگیری به طور کلی تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0>p)، هم چنین بین میانگین نمرات خودانتقادی در مرحله ی پیش آزمون، پس آزمون و مرحله ی پیگیری نیز تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0>p). بسته ی درمانی خودارزشمندی با داشتن متغیرهایی مانند شفقت خود، خودآگاهی برای افراد افسرده، مانند فیزیوتراپی ذهن عمل می کند، یعنی با تحریک سیستم تسکین بخشی، زمینه ی تحول آن را فراهم می کند و با تحول این سیستم، تاب آوری در برابر افسردگی را بالا می برد و می تواند باعث کاهش نشخوارفکری و خودانتقادی در زنان افسرده شود.